تخریب شبه بازار را مختل می کند، پلاستیک محدود راه درازی در پیش دارد

چگونه می توان تشخیص داد که یک ماده زیست تخریب پذیر است؟سه شاخص باید مورد بررسی قرار گیرند: نرخ تخریب نسبی، محصول نهایی و محتوای فلزات سنگین.یکی از آنها استانداردها را رعایت نمی کند، بنابراین حتی از نظر فنی نیز تجزیه پذیر نیست.

در حال حاضر، دو نوع اصلی پلاستیک شبه تخریب شده وجود دارد: جایگزینی مفهومی و باقیمانده پس از تجزیه.دلیل اصلی تولید تعداد زیادی پلاستیک تجزیه پذیر تقلبی این است که سیاست محدودیت پلاستیک باعث رشد مداوم تقاضای داخلی برای پلاستیک های تجزیه پذیر شده است.در حال حاضر، "محدودیت پلاستیکی" فقط بر روی نی های پلاستیکی کاملاً ممنوع است و ظرفیت تخریب پذیر داخلی را می توان پوشش داد.در آینده، مواد تجزیه پذیر به تدریج در همه ظروف پذیرایی ریخته می شود و از آنها استفاده می شود و باید به تدریج رابطه بین عرضه و تقاضا مطابقت داده شود، اما استانداردها و نظارت وجود ندارد.همراه با قیمت بالای مواد تجزیه پذیر واقعی، کسب و کارها بر اساس منافع هدایت می شوند، توانایی شناسایی مصرف کننده ضعیف است و در نتیجه تخریب کاذب ایجاد می شود.

1. مفهوم پلاستیک غیر قابل تجزیه تغییر کرده است

پلاستیک‌های سنتی و افزودنی‌های تخریب مختلف یا پلاستیک‌های مبتنی بر زیست با هم مخلوط می‌شوند و مفهوم «مواد غذایی مناسب» و «محصولات حفاظت از محیط‌زیست» جایگزین می‌شود.نرخ تجزیه واقعی در نهایت پایین است، که الزامات محصولات قابل تجزیه و استانداردهای بیوشیمیایی را برآورده نمی کند.

وو یوفنگ، استاد موسسه اقتصاد دایره ای در دانشگاه فناوری پکن، در مصاحبه ای با Consumption Daily گفت که «گرید مواد غذایی» تنها یک استاندارد ملی برای ایمنی مواد خام است، نه یک گواهی زیست محیطی.وقتی در مورد پلاستیک های زیست تخریب پذیر صحبت می کنیم، منظور پلاستیک هایی است که تحت شرایط خاص، در نهایت به طور کامل به دی اکسید کربن یا متان، آب و سایر زیست توده ها تجزیه می شوند.با این حال، در واقعیت، بسیاری از به اصطلاح "پلاستیک های زیست تخریب پذیر" مواد هیبریدی هستند که پلاستیک های معمولی را با مواد افزودنی تخریب مختلف یا پلاستیک های مبتنی بر زیست ترکیب می کنند.علاوه بر این، برخی از محصولات پلاستیکی حتی از مواد خام پلاستیکی غیرقابل تجزیه استفاده می‌کنند، مانند پلی اتیلن، افزودن عامل تخریب اکسیداسیون، عامل تخریب نوری، که ادعا می‌شود «تجزیه‌پذیر» است، بازار را به نمایش می‌گذارد، بازار را مختل می‌کند.

2. باقی مانده پس از تجزیه

نسبت معینی از نشاسته را اضافه می کند، از طریق خواص فیزیکی مواد زیست تخریب پذیر نشاسته فرو می ریزد، PE، PP، PVC و غیره مواد تجزیه شده نه تنها توسط محیط جذب نمی شوند، بلکه به دلیل اینکه با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند همیشه در محیط باقی می مانند. تکه تکه شدن پلاستیک نه تنها برای بازیافت و تمیز کردن پلاستیک مفید است، بلکه آسیب بیشتری به محیط زیست وارد می کند.

به عنوان مثال، D2W و D2W1 افزودنی های تجزیه زیستی اکسید شده هستند.لیو جون، مدیر موسسه نظارت بر کیفیت و فناوری بازرسی شانگهای و یک مهندس ارشد سطح استاد، در مصاحبه با پکن گفت: کیسه های پلاستیکی ساخته شده از PE-D2W و (PE-HD)-D2W1 کیسه های پلاستیکی معمولی اکسید شده با تخریب زیستی هستند. اخبار.این در طبقه بندی فعلی GB/T 20197-2006 پلاستیک های تجزیه پذیر گنجانده شده است.اما فرآیند تخریب چنین پلاستیک‌هایی به این صورت است که پلاستیک‌های بزرگ کوچک‌تر و پلاستیک‌های کوچک شکسته می‌شوند و آنها را به میکروپلاستیک‌های نامرئی تبدیل می‌کنند.